- علی دوالیبی (عَ یِ دَ)
ابن عبدالمحسن بن دوالیبی بغدادی شامی حنبلی، مکنّی به ابوالمعالی و ملقّب به عفیف الدین. محدث و مورخ و خطیب بود. وی در 11 محرم سال 779 هجری قمری در بغداد متولد شد سپس به دمشق رفت و ساکن آنجا گردیدو عهده دار خطابه در جامع مظفری و در مشیخۀ شیخ ابی عمر شد و در حدود سال 858 هجری قمری در صالحیۀ دمشق درگذشت و جسد او در دامنۀ کوه قاسیون دفن شد. او راست: 1- الارشاد فی فضل ارباب الذکر و الجهاد. 2- شرح حال محمد بن اسماعیل بخاری. (از معجم المؤلفین بنقل از شذرات الذهب ابن عماد ج 7 ص 293. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 70. فهرس مخطوطات الظاهریۀ یوسف عش ج 6 ص 222)